Sa herë më thua “natën” çdo mëngjes,nje tingull i prerë i lënë në mes,
si një cigare e shuar me tymin përpjetë
më ngjan me çkam jetuar unë vetë.
Sa shumë kam dashur të dua,
ti them dikujt "të dua“
Një buzëqeshje të marr si shpërblim.
Sa shumë kam ëndërruar!
Sa shumë, më thuaj!
Gjithnje ka qene nje vegim,
mes meje dhe teje.
(ashtu si tani).
Tymi i cigares i ngjan një reje
që niset diku... me sy e ndjek, pa shpjegim.
Diku më tret humbas dhe unë vetë, në përgjërim
Aty ku te gjeta, dhe te lashe.
Në qetësi …
Diçka ama e di,
megjithëse jemi larg,
mendimet tona bejne dashuri.
Afrohem, largohem, tretem, humbas
dhe në fund ti me thua,
Ik fli.
8 comments:
ik fli....tani :-)
Mirëdita. :)
Hmmmmmm...e ke shkruar shume bukur Jul!
U ndjeva mire gjate dhe pas leximit.
Te te pershendes me nje kenge?
Ok e di qe do thuash PO.
http://www.youtube.com/watch?v=SQ9wPJfu5XM
Do shihemi se shpejti andej nga X vendi virtual.
Te perqafoj...
Su
Përshëndetje MUZA!
Është kënaqësi të të shoh këtu.
Por dhe një rast për të të kërkuar falje për vonesën, bashkë me urimin: http://www.youtube.com/watch?v=5tIwOgmm6YI&feature=related
N.Simone më pëlqen. Sidomos me Sinnerman. Të falënderoj. Do shihemi andej për më shumë.
Mua më pëlqeu ta lexoja edhe kështu:
Ogni volta che mi dici "notte" tutte le mattine,
un suono tagliato lasciato a metà,
come un sigaro spento e il fumo sospeso,
sembra la mia vita vissuta.
Quanto ho voluto amare,
dire a qualcuno "ti amo",
Avere come compenso un sorriso.
Quanto ho sognato!
Quanto, dimmi!
Un miraggio da sempre
tra me e te.
(come adesso)
Il fumo sembra una nuvola
che parte... con lo sguardo la seguo, senza spiegazioni.
Da qualche parte si dissolve, mi perdo anch'io implorando
Li dove t'ho trovata, e t'ho lasciata.
In silenzio...
Qualcosa però la so
anche se siamo lontani,
i nostri pensieri fanno l'amore.
M'avvicino, m'allontano, mi dissolvo e mi perdo
e alla fine mi dici,
Vai a dormire.
Ed, ç'qe kjo surprizë e bukur? :)
Kur më thith poezia dhe përhumbem në të, e imagjinoj sikur jam duke e aklamuar në të gjitha gjuhët e botës :), por nëse poezia jote e kishte atë veti që të më bënte të PËRHUMBESHA, kjo s'do të thotë që dhe përpjekja ime për ta përkthyer në italisht ka po atë forcë (përkthyes diletant :) )
Dje po lexoja tek: http://andimecaj.blogspot.com dhe atje ka DISA që ma luajnë "tjegullën", por që nuk e njoh autorin siç të njoh ty që të mund t'ja lejoj vehtes që t'ja "shtrembëroj" vargjet ;)
Kur e lexova në fillim italisht, më shumë se e parë pak ndryshe, mu duk sikur ishte diçka krejt tjetër.
Vërtet, më pëlqeu përkthimi e të faleminderit.
Kot thua se e shtrembërove, udha e shkronjave është e drejtë. :)
Andin nuk e njoh as unë personalisht. E kam vizituar disa herë blogun tij dhe ka vërtet gjëra të bukura atje.
Faleminderit edhe një herë Ed.
Post a Comment