Une jam.
Une jam.
Jam aty ku nuk duhet te isha...
Larg!...
...me mendje duke kaluar floket e tua neper gishta.
Jam, qenia qe zhbiron cdo nate.
Ndjesi te patreguara, mekate te parrefyera.
Kujtime te penduara.
Jam i rende prej pluhurit, qe ka mbeshtjelle ckam dashur te dua.
Jam mes teje dhe gishtit ndonjehere kur "shshsh" me thua.
Jam ne rendje deshirash
duke bere udhetime endrrash te harruara.
Jam duke pritur nje re te bardhe
me shpresen per tia vjedhur qiellit.
Jam i fshehur nen lekuren e nates,
se skam asgje per ti treguar diellit.
Nuk besoj se kam gje per te ndricuar.
Edhe i poshtri sfidues aty rri!
Djeg!
Me psheretima deshirat i fsheh,
neper drita rrugesh deshirat i kreh!
Edhe pres per nje mengjes,
nga krahet e nates zbres...
...fshihem neper mbulesa pale - pale,
sa mbyll syte me ngadale...
...e ndaloj
se qeni
me.
6 comments:
Ndaloj së qëni më?
Julius?
Juuuliuuus?
Po?
Ndaloj se qeni me UNE.
edhe ti?
mirë e bëre!...
me këmbë të mbarë!
Faleminderit Akvll. Mire se na erdhe.
"Jam mes teje dhe gishtit ndonjehere kur "shshsh" me thua".
Shshshshshuuuumë e fortë!
P.s:S'e di se pse,përveç distancës, imagjinoja dhe një çikë të plasaritur atë buzën e sipërme :)
Edrus, me vjen mire qe e kape ate pjesen se cfare kam dashur te them.
Imagjinata dhe buzet duhet te jene gjithnje ne levizje. :)
Post a Comment